PvdA voor quotum aanname arbeidsgehandicapten
Bij Binnenlands Bestuur verscheen vorige week een interview met Diederik Samson. Hierin wordt ook gesproken over het PvdA-standpunt betreffende de Wet werken naar vermogen.
De door de val van het kabinet gesneuvelde Wet werken naar vermogen (Wwnv), beoogde het dichtbij de burger organiseren van zorg en hulp. Zullen we dat dus in min of meer dezelfde vorm terugzien?
‘Ja, maar dan zonder de bizarre bezuinigingen die dit kabinet van plan was. Die mensen onder het minimum loon liet werken in combinatie met het schrappen van een groot aantal arbeidsplaatsen bij de sw-bedrijven. En er dan van uitgaan dat die mensen elders wel terecht zullen kunnen op de reguliere arbeidsmarkt. Dat maakte het tot een draak van een wet, terwijl het principe goed is om de hele onderkant van de arbeidsmarkt, de Wajong, de Wet sociale werkvoorziening en de Wet werk en bijstand, vanuit één opdrachtgever en met één regeling aan te sturen. De benodigde schaalgrootte tref je het best op gemeenteniveau.’
Jullie stellen de invoering van een verplicht quotum voor: grote en middelgrote bedrijven worden bij wet verplicht een bepaald percentage arbeidsgehandicapten en langdurig werklozen in dienst te hebben. Waarom is dat nodig?
‘De Scandinavische landen leggen bedrijven ook quota op. Dus zo bijzonder is het niet. In andere landen is het niet nodig, daar zit het meer ingebakken in de cultuur om als bedrijf arbeidsgehandicapten in dienst te hebben. In Frankrijk en Engeland is het heel gebruikelijk. Dat heeft waarschijnlijk met de Eerste Wereldoorlog te maken, waaruit veel mensen soms letterlijk zonder arm of been terugkeerden.’
Waarom was het quotum dan niet in de Wwnv opgenomen?
‘Daarvoor was de wet te veel een VVD-ding. En dat terwijl zelfs Bernard Wientjes (voorzitter van de werkgeversvereniging VNO-NCW – red.) voor zo’n quotum was. Een beperkt quotum, dat wel: 1 procent. Wij zijn voor 5 procent. Wij willen dat iedereen die aan het werk wil, daar daadwerkelijk de kans voor moet krijgen. In ons voorstel gaat de overheid alleen in zee met bedrijven die aan dit quotum voldoen. Wie onder die 5 procent zit, krijgt een boete. Beter gezegd, je betaalt dan een bedrag waardoor degene die je niet aanneemt, ergens anders aan de slag kan. Desnoods bij een sw-bedrijf , want daar is niets mis mee.’
Gemeenten krijgen dus meer geld voor de uitvoering van de wet?
‘Als je meer taken krijgt, moet er ook boter bij de vis. Het kan best zijn dat gemeenten de overgehevelde taken efficiënter organiseren en dus goedkoper uit zijn. Maar als je een langetermijnvisie hebt voor de rol van de lagere overheden in de zorg- en dienstverlening, moet je – vind ik – niet met korte, snelle bezuinigingen werken. Iedereen weet dat die toch ergens terechtkomen. Ja, gemeenten krijgen wat ons betreft meer budget voor de uitvoering van de wet.
Net als de SP dus eigenlijk: meer taken overdragen aan de gemeenten, maar Den Haag bepaalt hoeveel geld er mee gaat en Den Haag stelt de kaders.
‘Dat is het dilemma. Het liefst geef je gemeenten de complete boedel: geld en werk, zodat ze het naar eigen inzicht kunnen organiseren. Maar je hebt te maken met bestaande regels, waarvan je de continuïteit als overheid moet kunnen garanderen. Mensen hebben daar recht op, althans je kunt van bepaalde rechten niet in één keer af. Gemeenten zullen dus binnen een bepaalde bandbreedte moeten opereren. Wij zitten er wel anders in dan de SP, want die partij gaat uit van strakkere sturing. Na een overgangsperiode wil ik graag nadenken over meer vrijheid voor gemeenten om met het budget zelf hun prioriteiten te stellen.’