Home » Kennisbank » Kennisbank » Dagboek van een 50-plusser: ‘Nederland is eindelijk wakker geschud’

3 juli 2012

Dagboek van een 50-plusser: ‘Nederland is eindelijk wakker geschud’

VKbanen volgt de 50-plusser Gerard in zijn zoekproces naar een baan. Ieder week lees je hier zijn ervaringen in de blog ‘Dagboek van een 50-plusser’. Deze week over het UWV en de Tweede Kamer die contact met hem opnamen naar aanleiding van zijn kritische vorige blog. Nederland lijkt wakker te zijn geschud als het gaat om werkloze 50-plussers.

De laatste woorden in mijn dagboekverhaal “Niemand bekommert zich om werkloosheid” waren: ‘Bijna een cliffhanger’. Van alle kanten kwamen de reacties. Soms was er een uitdagende tweet voor nodig, zoals richting Tweede Kamerlid Eddy van Hijum van het CDA. Ik had hem immers aangehaald in het artikel van verleden week. Sportief twitterde hij terug en op woensdagavond, direct na het debat over de Eurotop, belde hij me.
Mijn eerste vraag was uiteraard of Den Haag de problemen van oudere werkzoekenden wel serieus nam. En waarom men daar een heilig geloof heeft in langer doorwerken. Sterker nog, blijft verkondigen dat er voor iedereen, die wil werken, werk is. Terwijl bijna een miljoen mensen aan de kant staan. Waarvan een groot deel liefst morgen aan de slag gaat.

Reactie CDA

Eddy van Hijum erkende dat ‘de politiek dit als een weerbarstig probleem ziet’. Dat ook Den Haag moeite heeft met de vooroordelen, die er bij ‘De Werkgever’ bestaan over de oudere werknemer. Loonsubsidies, om deze groep aantrekkelijk te maken, kunnen een steuntje in de rug zijn. Maar kunnen ook averechts werken en rolbevestigend zijn.
Hij wees erop dat hij, als CDA woordvoerder, tijdens een debat dinsdag 19 juni, specifiek aandacht had gevraagd voor de positie van oudere werknemers. Onder andere via een motie, waarin hij de regering verzoekt om als overheid het goede voorbeeld te geven. En een scholingsprogramma op te zetten voor de oudere werkzoekende. ‘Het gaat immers niet om de leeftijd, maar om de kwaliteiten, kennis en ervaring van de sollicitanten.’

Cultuuromslag

Over de oproep in de motie: ‘om naast het rijkstrainee-programma voor pas afgestudeerden een scholingsprogramma op te zetten voor gekwalificeerde oudere werkzoekenden’, werd binnen verschillende ministeries wat ‘lacherig’ gedaan, aldus Eddy van Hijum. Mensen van ‘buiten’ naar ‘binnen’ halen en dan ook nog ouderen? Dat zou een trendbreuk zijn met bestaand beleid en een cultuuromslag betekenen. Minister Kamp nam zijn voorstel daarentegen serieus en heeft toegezegd het met minister Spies (binnenlandse zaken) te zullen bespreken.
Een ander onderwerp, dat aan de orde kwam tijdens dit gesprek, was de rol van het UWV in het traject naar het vinden van een nieuwe baan. Op mijn vraag, of bezuinigingen op het budget van het UWV in deze tijd van oplopende werkloosheid niet een verkeerd signaal was, reageerde hij helaas ontkennend. Er was niet aan te ontkomen bij het op orde brengen van de overheidsfinanciën.

Eén vacaturebank

Wel voelde hij iets voor mijn idee om het UWV een leidende rol te geven in het opzetten van een databank voor vacatures. Werkzoekenden weten er alles van. Het telkens tegenkomen van één en dezelfde vacature. In een eerder dagboekverhaal deed ik de aanbeveling: “Stel een projectgroep samen die de opdracht krijgt: ‘breng het werkelijk aantal openstaande vacatures in kaart’. Met behulp van een database of andere wijze.”
‘Verplichte aanmelding van openstaande vacatures door werkgevers bij het UWV met gelijktijdige opname in de op te zetten databank’, zag Eddy van Hijum als een interessante optie.

Reactie UWV

Natuurlijk waren er meer reacties, zoals vanuit de top van het UWV. In de periode tussen redactionele opmaak van dit stuk door VKbanen en de publicatie ervan ontving ik een mail. De inhoud van het bericht was bemoedigend. Een aantal van mijn blogs had hun interesse gewekt. Of ik over een aantal zaken hieruit, onder het genot van een kopje koffie, wilde komen praten met Bruno Bruins, voorzitter Raad van Bestuur van het UWV. Uiteraard heb ik deze uitnodiging met beide handen aangenomen. Als er één plek en manier is waar ik de belangen van de grote groep werkzoekenden, jong en oud, kan aankaarten, is het wel deze. Ik houd je op de hoogte.
Als laatste en misschien wel het meest belangrijke: de vele reacties via Twitter, mijn mailbox en op vkbanen.nl tonen aan dat er niet al te eenvoudig moet worden gedaan over het probleem van werkeloosheid. Ik kan lezers geruststellen. Nederland lijkt te zijn wakker geschud over de kwestie werkloze ouderen. Door de contacten die ik nu heb bij het UWV en met Eddy van Hijum ben ik in staat het ongenoegen van ouderen onder de aandacht te brengen naar partijen die daar iets aan zouden kunnen doen. Verder dank voor alle adviezen en aanbevelingen. Ik zal ze meenemen naar volgende blogs of eigen zoektocht naar een baan.

Volgende week weer een nieuwe blog over de sollicitatie-ervaringen van Gerard.